Η οξυκόρυφη απόληξη τόσο του μεγάλου, όσο και του μικρού τόξου, μαρτυρεί την παλιά προέλευσή του, χωρίς να είναι σίγουρο το πότε ακριβώς κτίστηκε. Ο μελετητής του γεφυριού Θ.Ζιώγας θεωρεί βέβαιο ότι κατασκευάστηκε κατά το 1747, από μια ενεπίγραφη εντοιχισμένη πλάκα σε βάθρο της Πλαγιάς. Είναι κτισμένο με τοπικά υλικά δηλ. πέτρα από το ποτάμι και τα γύρω ρέματα, με ισχυρό ασβεστοκονίαμα. Όσον αφορά τις διαστάσεις του, το πλάτος του διαδρόμου της διάβασής του είναι 2,75μ. στην κορυφή του μεγάλου τόξου, ενώ το άνοιγμα των βελών των τόξων είναι 3,20μ. και 6,40μ., του μικρότερου και του μεγαλυτέρου τόξου αντίστοιχα.
Το γεφύρι εξυπηρετούσε τη συγκοινωνία της Δροσοπηγής με τα απέναντι χωριά (Πλαγιά, Λυκόρραχη κ.λ.π.) καθώς και με το μοναστήρι της Παναγίας (που ιδρύθηκε και λειτούργησε από τον 15ο αιώνα). Σύμφωνα με μαρτυρίες στο παρελθόν υπήρχαν στην περιοχή του γεφυριού και οχυρώσεις. Παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από αρχιτεκτονική σκοπιά, χάρις στην αρμονική σύνθεση των τεκτονικών στοιχείων, που δείχνει την εμπειρία του ανώνυμου κατασκευαστή.